Beschrijving van Peter's Suriname Foto's

Introductie

Heel vaak kan een plaatje of foto meer zeggen dan duizend woorden, maar af en toe is het toch nodig om uit te leggen wat er op een bepaalde foto te zien is. Zo ook bij (een aantal van) de foto's, die op deze site staan. Deze foto's waren genomen tijdens mijn vakantie in Suriname in maart 2001. Deze pagina geeft een (korte) beschrijving van iedere foto. Ik ben op verschillende plekken in Suriname geweest en ik heb geprobeerd om de foto's te categoriseren op de plek waar ze zijn genomen. De meeste foto's zijn maakt in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo, maar een deel van de foto's is genomen in andere plaatsen zoals Nieuw-Nickerie, Albina en Brownsberg. Iedere foto is te bereiken via het overzicht van de foto's of door te klikken op de titel van de beschrijving van de desbetreffende foto op deze pagina.

Paramaribo

Foto 1

Het Onafhankelijkheidsplein is het plein aan de voorkant van het voormalige huis van de gouverneur. Tegenwoordig is dat huis (het witte huis aan de rechterkant van de foto) het presidentiële paleis. De gebouwen aan de linkerkant van de foto zijn aardige voorbeelden van historische huizen waar de Nederlandse invloed terug is te vinden. Het witte huis achter de boom in het midden van de foto is het huis waar de overleden Madame Susanna Du Plessis heeft geleefd. Eén van de meest bekende verhalen van deze wrede vrouw is, dat haar man in het geheim de borsten van één van hun slavinnen bewonderde. De naam deze mooie slavin was Alida. Toen Madame Du Plessis hierachter kwam, heeft ze opdracht gegeven om de borsten van deze jonge vrouw af te laten zetten. Vervolgens heeft ze deze borsten aan tafel bij haar man opgediend zeggende: "Je hield toch van Alida's borsten? Nou... Hier zijn ze!". Helaas is dit mooie huis niet goed te zien op deze foto.

Een ander verhaal van Madame Susanna Du Plessis is, dat zij op een zekere dag onderweg was naar haar plantage. Om daar te komen moest ze gebruik maken van een roeiboot, die voer over de Commewijne rivier. In de boot zat tevens een slavin met haar baby. De baby huilde de hele tijd door en wist niet van ophouden. Madame Du Plessis zei, dat ze ervoor zou zorgen, dat het kind zou stoppen met huilen en vroeg de moeder om het kind aan haar te geven. Ze nam de baby en hield het zo lang onder water, dat het verdronk. De ontroostbare moeder wierp zich daarna uit wanhoop in het water en stierf ook.

Foto 2

Het Onafhankelijkheidsplein is vlakbij de Suriname rivier. Aan de linkerkant van de foto is het begin van de Waterkant. Dit is één van de meest bekende straten van Paramaribo en eigenlijk ook van heel Suriname. Ik sta onder een mango (manja) boom. Deze bomen kunnen echt overal in het land worden gevonden. Daar de grond in Suriname erg vruchtbaar is, is het geen probleem om aan fruit te komen.

Foto 3

De Suriname rivier met de Suriname brug. De officiële naam van deze brug is de Jules Wijdenbosch brug. De brug over de Suriname rivier is erg belangrijk voor de ontwikkeling van Suriname. Door de brug is het gemakkelijker geworden om aan de overkant van de rivier te komen. Het plaatsje aan de overkant van de rivier heet Meerzorg. Dit plaatsje ligt in het district Commewijne, dat dus aan de andere kant van de Suriname rivier ligt. Dit gebied zal zich nu nog sneller gaan ontwikkelen. De Suriname rivier was letterlijk en figuurlijk een groot obstakel, omdat deze rivier ter hoogte van Paramaribo erg breed is. De afstand tot de andere kant van de rivier is ongeveer 1 kilometer. Zie ook de foto's 58 en 59.

Foto 4

Dit is een foto van de Zwartenhovenbrug straat. Dit is één van de hoofdstraten in Paramaribo. Zoals te zien is op de foto's rijdt men aan de linkerkant van de weg in Suriname. Suriname heeft links verkeer, omdat toen men de infrastructuur in Suriname begon aan te leggen in Suriname, het land onder Engels bewind was. Toen ik een kind was, was het gebouw aan de linkerkant een bioscoop. Tegenwoordig is het een kerk.

Foto 5

Dit is een foto van de Keizerstraat. Het gebouw aan de linkerkant is een Moskee en het gebouw aan de rechterkant is een Synagoge. Ja... een Islamitisch en een Joods gebouw staan vreedzaam naast elkaar. De Imam en de Rabbijn kennen elkaar ook gewoon. Hier is het levende bewijs, dat Moslims en Joden zonder problemen naast elkaar kunnen leven.

Foto 6

De Wanicastraat. Deze eenrichtingsweg is een andere belangrijke straat in Paramaribo. Wanica is de naam van het gebied rondom Paramaribo. Het gebied ten zuiden en ten westen van Paramaribo behoort tot dat gebied en heet om die reden ook Wanica. Door dit gebied loopt ook het "Pad van Wanica". Deze belangrijke weg loopt van Paramaribo naar Lelydorp en verder naar de luchthaven Zanderij. Nadat Indira Gandhi was vermoord is deze weg uit respect naar haar vernoemd en sindsdien heet het dan ook de Indira Gandhi weg.

Foto 7

Het gebouwtje op deze foto is de St. Stephanusschool. Het is een lagere school. Ik heb er op school gezeten toen ik een kind was. De school is een Katholieke school en was opgericht in de jaren '40 van de vorige eeuw. Het is mooi om te zien, dat de school nog steeds in gebruik is.

Foto 8

Ik heb op deze school gezeten van 1980 tot half 1985. Gedurende die tijd was het niet ongewoon, dat de iedere schooldag begon met een appèl. De Surinaamse vlag werd dan gehesen en iedereen zong het Surinaamse volkslied uit volle borst mee.

Foto 9

Dit huis is een bekend luxe hotel in Suriname. De Anton Dragtenweg is de weg die leidt van het centrum van Paramaribo naar Leonsberg. Leonsberg is een plaatsje, dat ligt bij de monding van de Suriname rivier. De Suriname rivier mondt, net als alle andere grote rivieren in Suriname, uit in de Atlantische Oceaan. Veel van de huizen aan de Anton Dragtenweg hebben een prachtig uitzicht op de Suriname rivier.

Foto 10

Dit is één van de vele mooie huizen aan de Anton Dragtenweg. In de buurten rondom deze weg (Blauwgrond en eigenlijk ook Rainville) zijn mooie villa's te vinden.

Foto 11

Deze plek heet Spanhoek. De straat op de achtergrond heet de Heiligenweg. Het gebouw aan de linkerkant is het hoofdkantoor van TeleSur, de Surinaamse telefoon maatschappij. In het midden van de foto is een traditioneel klokkenspel te zien.

Paranam en Suralco

Foto 12

Ik ben in de gelegenheid geweest om een rondleiding door het fabrieksterrein van Suralco te Paranam te krijgen. Suralco is een bedrijf, dat in het bezit is van bauxiet mijnen. De bauxiet, die er wordt gewonnen, wordt te Paranam verwerkt, zodat het geëxporteerd kan worden om verder verwerkt te worden tot aluminium.

Foto 13

Paranam is een klein stadje in het district Para. De Martin Luther King weg, die beter bekend staat als de "Highway" is de weg, die leidt van Paramaribo naar Paranam. Deze weg behoorde in de jaren '80 van de vorige eeuw tot één van de wegen in Suriname, die in betere staat verkeerden. Het is ook triest om te zien, dat anno 2001 grote delen van deze weg zijn versleten of soms zelfs vernietigd zijn.

Foto 14

Een kantoor in Paramaribo. Daar het warm is in Suriname, gaan de kantoren 's ochtends vroeg open en sluiten ze rond half twee 's middags. Veel winkels sluiten 's middags hun deuren om diezelfde reden. De kleinere winkels houden een soort van siësta. Dit zijn dan ook de winkels, die van 4 uur 's middags tot een uur of 8, 9 's avonds weer geopend zijn.

Paramaribo deel 2

Foto 15

Dit is het weeshuis van het Arya de Waker instituut. De kinderen in dit weeshuis leren over het Hindoestaanse geloof en de cultuur. Bovendien leren ze zich om voor zichzelf te zorgen. Velen worden als ze volwassen zijn vrijwilligers voor de stichting. Een straat achter het gebouw van het instituut heet de Arya de Wakerstraat, genoemd naar de stichting.

Foto 16

Vlak naast het weeshuis staat een Mandir. Deze Mandir is eigendom van de stichting Arya de Waker. Hier zijn we op weg nar de Mandir.

Foto 17

Een Mandir is een gebedsplek voor Hindoestaanse mensen. Helaas is mij niet bekend wat de symbolen op dit plaatje betekenen.

Foto 18

Dit is een heel mooie Mandir. De constructie van deze Mandir is ook interessant om te zien.

Foto 19

De bovenzaal in de Mandir is de grote zaal waarin wordt gebeden.

Foto 20

Vanaf de Mandir heb je uitzicht op de Wanica straat en in de verte is een Moskee te zien. Ongeveer 30% van de Surinaamse bevolking is Moslim.

Foto 21

De verschillende delen van de Mandir zijn zo kleurrijk. Dit is één van de dingen, die de Mandir extra mooi en interessant maken.

Foto 22

De Mandir Aria de Waker is gebouwd met gelden, die zijn verkregen door giften. Men heeft er dan ook bijna 20 jaar over gedaan om het te bouwen. Het is opgeleverd in 2000. Een Mandir is een plaats waar mensen met het Hindoe geloof bidden. Het instituut Aria de Waker is ook in het bezit van een weeshuis. De jongeren, die er worden opgevangen krijgen Hindoe lessen en doen aanvullende taken om te helpen hun omgeving leefbaar te houden.

Foto 23

De Mandir Aria de Waker is te vinden aan de Wanica straat. Helaas is er geen foto van deze Mandir op deze site beschikbaar, maar de Mandir is mooi genoeg om eens gezien te hebben.

Foto 24

Traditionele huizen aan de Kleine Combé vlakbij het Fort Zeelandia. De Nederlandse invloed is ook terug te vinden in deze huizen.

Foto 25

Dit is een andere foto van het Onafhankelijkheidsplein. De toren in het midden is de toren van het vroegere ministerie van Financiën. Voor dit gebouw staat een standbeeld van Johan Adolf Pengel. Helaas is dit niet te zien op deze foto. Zie ook de foto's 1 en 2.

Foto 26

Het Onafhankelijkheidsplein met het Presidentieel Paleis. Voordat Suriname een Republiek werd, was dit het huis van de Gouverneur. Het paleis staat in de buurt van de meeste andere regeringsgebouwen.

Foto 27

Dit is een monument op het Onafhankelijkheidsplein, vlak naast de Nationale Assemblee. Rechts van het monument (Buiten de foto) ligt een kort straatje met de naam "Abraham Crijnssenweg". Abraham Crijnssen is de Zeelander, die Suriname in 1667 veroverde. Deze man kwam inderdaad uit het gebied, dat nu de Nederlandse provincie Zeeland heet. Op de achtergrond van de foto is het Presidentieel Paleis te zien.

Foto 28

Tegenwoordig is het Fort Zeelandia een museum. Mensen, die het museum willen bezoeken, moeten er rekening mee houden, dat het museum 's maandags gesloten is.

Nickerie

Foto 29

Dit is het districtshuis van het district Nickerie; het gebouw van de lokale overheid dus. De foto's 20, 21 en 22 zijn genomen in Nieuw Nickerie, de hoofdplaats van het district Nickerie, dat in West - Suriname ligt. Dit is een bekend district, omdat de Surinaamse rijst in dit district wordt geproduceerd. Als je door dit district heen rijdt zie je een landschap, dat erg lijkt op Nederlandse polders, zoals die te zien zijn in het westen van Nederland.

Foto 30

Het Oost - West Kanaal, dat op deze foto te zien is, is de bekendste straat van Nickerie. Het is vlakbij het grote plein waar ook het districthuis is. Het Oost - West Kanaal verdeelt het stadje in een oost- en een westzijde. Iedereen, die naar Nieuw Nickerie gaat, moet een foto van dit kanaal nemen. Dit kanaal is gewoon het beeld, dat iedereen, die Nieuwe Nickerie kent, bij dit stadje heeft.

Foto 31

Dit zijn huisjes aan het Oost - West Kanaal. De indruk kan worden gewekt, dat Nieuw Nickerie een heel klein stadje is, maar als je de polders ook meetelt is Nieuw Nickerie een stadje met een redelijk grote omvang. De Corantijn polder bijvoorbeeld is de polder tussen Nieuw Nickerie en de Corantijn rivier en is een grote polder.

Foto 32

De rivier op deze foto is de Corantijn rivier. Deze rivier is de grens tussen Suriname en Guyana. Guyana is het land, dat ten westen van Suriname ligt. Je zou misschien verwachten, dat de grens tussen Suriname en Guyana in het midden van de rivier ligt, maar dat is niet zo. De gehele rivier behoort tot het grondgebied van Suriname en de grens ligt dan ook aan de overkant van de rivier.

Het is sinds een paar jaar mogelijk om met de veerboot naar Guyana te gaan. Een paar keer per dag maakt de veerboot de oversteek. De steiger is in het midden van de foto te zien. Het land aan de andere kant van de rivier is uiteraard Guyana.

Foto 33

Het huis achter mijn vriend en mij op deze foto is het douane kantoor. Als je een dag-trip wil maken naar Guyana is dit alleen mogelijk als je een visum hebt waarmee je meerdere keren Suriname binnen kunt komen. Een zogeheten Multiple entry visum. Om aan een dergelijk visum te komen moet je vóórdat je naar Suriname gaat, kenbaar maken aan de autoriteiten, dat je Guyana wilt bezoeken. Ik weet niet of Guyana vraagt om extra papieren om het land binnen te komen, maar waarschijnlijk moet je extra regelingen treffen om dat land te kunnen bezoeken.

Paramaribo deel 3

Foto 34

Deze foto was genomen terwijl we reden over de brug over de Suriname rivier. Op de foto is de wijk Beekhuizen te zien. Beekhuizen is een wijk in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname.

Foto 35

Deze foto is ook genomen tijdens een rit over de Jules Wijdenbosch brug. Op deze foto valt op hoe hoog de brug is. Het uitzicht vanaf de brug is wel erg mooi.

Foto 36

Tijdens het rijden over de Jules Wijdenbosch brug is de kleine haven van Paramaribo te zien. Alles wat geïmporteerd en geëxporteerd wordt gaat via deze haven.

Foto 37

Dit is het uitzicht vanaf de Suriname brug op het centrum van Paramaribo. Het bruine ding in het water is een gekapseisde boot, die de Goslar heet. Deze boot ligt sinds de Tweede Wereldoorlog in de Suriname rivier. De Goslar was een Duits schip. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Duitsers om Suriname te veroveren, zodat ze gemakkelijk aan bauxiet konden komen om aluminium te kunnen maken, dat gebruikt kon worden voor oorlogs vliegtuigen. Nadat de Duitsers de Goslar naar Suriname hebben gestuurd, heeft iemand het schip gesaboteerd en een luik open geezet. Het gevolg was, dat de boot kapseisde.

Marowijne - Albina en Galibi

Foto 38

Deze foto is genomen toen we voeren over de Marowijne rivier van Albina naar Galibi. Albina is een klein stadje in het district Marowijne. Dit grensstadje is ook de hoofdplaats van dat district. De Marowijne rivier is de grensrivier tussen Suriname en Frans Guyana. Als je naar Galibi wilt gaan zul je met de boot moeten gaan, omdat het de enigste manier is om er te komen. De boottocht van Albina naar Galibi duurt ongeveer 1,5 uur.

Foto 39

Het gebied rondom Albina en Galibi is prachtig. Vele delen van het bos zijn bijna ongerept. We zijn naar Galibi geweest om 's nachts naar schildpadden te gaan kijken. Ik dacht, dat we kleine schildpadden te zien zouden krijgen en was dan ook aangenaam verrast toen bleek dat de schildpadden redelijk groot waren. Ze hadden namelijk elk een doorsnede van 80 centimeters en de gids vertelde ons, dat er in Juli en Augustus schildpadden met een doorsnede van 2 meter naar dat gebied komen om er hun eieren te leggen. Als je dit gebied gaat bezoeken moet je er een nacht doorbrengen om de schildpadden te zien. We mochten geen foto's maken van de schildpadden omdat deze wettelijk beschermd zijn en het gebied een reservaat is.

Foto 40

Op Galibi leven Indianen; dit zijn de originele inwoners van het (Noord- en Zuid-) Amerikaanse contintent. Indianen tref je in verschillende delen van Suriname aan. De Indianen hebben net als de andere bevolkingsgroepen een interessante cultuur en leerzame gebruiken. Een andere interessante plaats in Suriname waar er Indianen wonen is Paloemeu. De natuur in dat gebied is prachtig. Het is dan ook mogelijk om excursies naar de bergen in dat gebied te maken.

Foto 41

Deze foto was genomen tijdens een boottocht over de Marowijne rivier. Het stadje, dat je in de verte op de foto ziet, heet St. Laurent du Maroni. Dit stadje ligt in Frans Guyana. France Guyana is een overzees departement van Frankrijk en de voertaal in dat land is dan ook Frans. St. Laurent du Maroni betekent "St. Laurent aan de Marowijne". Le Maroni is de Franse naam voor de Marowijne, de rivier die onderdeel is van de oostgrens van Suriname. Frans Guyana, dat ten oosten van Suriname ligt, is bekend, omdat het beschikt over een raket basis in het stadje Courou. Courou ligt niet al te ver van de Frans-Guyanese hoofdstad Cayenne.

Foto 42

Deze foto is genomen toen we alweer bijna terug waren in Albina. Het stadje aan de andere kant van de rivier is St. Laurents. Het is mogelijk om met het veer over te steken van Albina naar Frans Guyana. De Marowijne rivier is breed, net als de Corantijn en de Suriname rivier. Een andere grote rivier in Suriname is de Coppename rivier. Helaas is er geen foto van deze rivier op deze site.

Foto 43

Het dorpje Albina is in de 19e eeuw opgericht door de Duitse soldaat August Kappler. Hij heeft het dorpje genoemd naar zijn vrouw Alwina. Albina is bij de oudere generaties ook bekend onder de naam Kaplari, genoemd naar de heer Kappler. In de jaren '80 van de 20e eeuw brachten velen, die in Paramaribo woonden, waaronder mijn persoon (als kindzijnde), hun weekenden door in Albina. Het is een mooi gebied en het strand van de Marowijne rivier is prachtig. Het is een plek waar je je gemakkelijk kunt ontspannen. Het grootste deel van Albina is vernietigd tijdens de binnenlandse oorlog, die in 1986 was begonnen. Dit is ontzettend jammer, maar gelukkig zijn er kleine tekenen, die erop wijzen, dan er pogingen worden gedaan om het dorpje weer op te bouwen.

Een ander stadje, dat is vernietigd is Moengo (Mungo). Moengo is bekend vanwege de bauxiet mijnen, die er in het gebied rondom dit stadje liggen. De afstand tussen Moengo en Albina is ongeveer 50 kilometer. Op de weg van Paramaribo naar Albina is er een afslag naar Moengo.

Commewijne - Stolkertsijver

Foto 44

Stolkertsijver is een klein dorpje, dat ligt aan de weg van Paramaribo naar Albina. Tijdens de reis van Paramaribo naar Albina of vice versa met de auto (of bus) is dit een ideale plek om een pauze in te lassen. De papegaai op de foto is één van de vele mooie vogels, die in Suriname zijn te vinden.

Foto 45

Deze foto is ook genomen in het klein dorpje Stolkertsijver. De rivier op de foto is de Commewijne rivier; dit is één van de kleinere rivieren in Suriname. Deze foto is genomen toen we van Albina terug gingen naar Paramaribo.

Kraka

Foto 46

De foto's 46 tot en met 48 zijn genomen te Kraka. Kraka ligt in het zuidelijke deel van het district Para, bijna op de grens met het district Brokopondo. Het district Brokopondo is bekend, omdat in dit district het Prof. Dr. Ir. Van Blommenstein Stuwmeer ligt. Dit stuwmeer is in de jaren '60 van de 20e eeuw aangelegd.

Foto 47

Het water wordt in het stuwmeer gehouden door een stuwdam. De stuwdam is te vinden in het plaatsje Afobaka. De stuwdam is voorzien van turibines, die electriciteit opwekken. De verkregen electriciteit wordt gebruikt door Suralco te Paranam, maar voorziet tevens Paramaribo van stroom. De weg op deze foto gaat naar Afobaka.

Foto 48

De weg op deze foto is dezelfde weg als op de vorige foto, maar dan in de richting van Paramaribo gezien. De hoogspanningsmast op de foto toont, dat er een electriciteitslijn naast de weg loopt. Deze lijn wordt gebruikt om de electriciteit van Afobaka te transporteren naar Paranam (Suralco) en Paramaribo.

Brokopondo - Brownsberg

Foto 49

Een gebied, dat je absoluut moet zien is Brownsberg. De lucht is er schoon. De berg is onderdeel van een natuur reservaat. Het is mogelijk om te wandelen naar de verschillende watervallen op de berg. Deze foto is genomen op het plateau, dat de centrale plaats op de berg is. Van dat punt lopen verscheidene paden naar verschillende plaatsen.

Foto 50

Zoals op deze foto te zien is, is het uitzicht geweldig! Helaas kan een foto het gevoel niet helemaal overbrengen. Je moet het gewoon zelf zien. Het uitzicht is op het Prof. Dr. Ir. Van Blommenstein (ookwel bekend als het Afobaka of Brokopondo) stuwmeer. Als het een heldere dag is, is Afobaka ook te zien. Afobaka is het plaatsje waar de turbines, die de electriciteit voor Paranam en Paramaribo opwekken, staan. Helaas was het weer niet zo geweldig toen deze foto is genomen en is Afobaka niet te zien. Afobaka zou dan aan de linkerkant van de foto te zien zijn geweest.

Foto 51

Het lijkt misschien alsof ik leun op het hek, maar dat is niet waar. Je moet op deze berg voorzichtig zijn, want een val van deze berg is dodelijk. Het stuwmeer is door mensen aangelegd. De aanleg van dit meer is één van de grootste projecten van Suriname, die plaatsl hebben gevonden in de jaren 60 van de 20e eeuw, geweest. Het is wel moeilijk geweest voor de inheemse bevolking, omdat veel van deze mensen moesten verhuizen, omdat het gebied waar ze woonden onder water zou komen te staan. De meeste van deze mensen zijn verhuisd naar het plaatsje Brownsweg. Dit dorpje is speciaal voor de mensen, die moesten verhuizen, gebouwd.

Foto 52

Het park is mooi en er wordt alles eraan gedaan om het zo te houden. Het is ergens jammer, dat het nodig is om een bord met de tekst "Houd het park schoon" te plaatsen. Je zou verwachten, dat de bezoekers van het natuurpark zelf aanvoelen, dat ze het schoon moeten houden. Maar goed... Er zijn natuurlijk overal mensen, die de omgeving onnodig vervuilen.

Foto 53

Hier is een kaart van de omgeving te zien. Je ziet, dat het mogelijk is om naar een aantal watervallen en kreekjes te wandelen. Je kunt gemakkelijk een dag doorbrengen op deze berg.

Foto 54

Het huis op deze foto is één van de slaap vertrekken voor de bezoekers van het park met uitzicht op het stuwmeer. Het uitzicht is erg mooi: behoorlijk hoge bomen, bergen en uiteraard heel veel water.

Foto 55

Dit is het uitzicht in zuidelijke richting vanaf de berg. De bomen, waarvan de toppen op de foto te zien zijn, zijn erg hoog. Aan de rechterkant van de foto is het stuwmeer te zien.

Foto 56

Dit is het bos op het Plateau. Het lijkt alsof deze bomen in een park staan, maar als je verder het bos in loopt, realiseer je je, dat je in een oerwoud bent.

Foto 57

We hebben apen gezien in de bomen te Brownsberg. Omdat de apen erg hoog in de bomen zitten en omdat ze zich snel verplaatsen is het erg moeilijk om ze te fotograferen. Helaas is het niet mogelijk gebleken om een foto van één of meerdere apen op deze site te plaatsen.

Foto 58

Deze foto is genomen tijdens een wandeling door het gebied rond Brownsberg. Er zijn enkele kreekjes en watervallen in dat gebied. Hoewel deze foto's overdag zijn genomen, zijn een aantal van deze foto's toch donker vanwege de bomen, die het daglicht tegenhouden. Het effect van de zonnestralen door de bladeren zoals op de foto te zien is, is ook mooi om met de eigen ogen te zien.

Foto 59

Bij deze boom is splitst een zijpad zich af van het hoofdpad. Het hoofdpad gaat verder naar de Irene val, terwijl het pad, dat linksaf gaat leidt naar de Leo waterval. Wat op deze foto tevens opvalt, is dat de mensen geen respect voor de natuur hebben en hun namen kerven in een boom!

Foto 60

De bomen in dit bosrijke gebied zijn erg hoog. Zoals te zien is, is de voet van vele van de bomen nog hoger dan ik groot ben. En dat terwijl mijn lengte ongeveer 1,80 meter is.

Foto 61

Het is 75 minuten lopen vanaf het plateau op de Brownsberg naar de Leo waterval. Bij aankomst bij de waterval daal je af vanaf een heuvel en heb je het zicht zoals deze foto laat zien.

Foto 62

Deze foto van de Irene Val is genomen terwijl degene met de camera stond op één van de rotsen bij de waterval. Vandaar dat de waterval ook van zo dichtbij is te zien. Het water, dat van de waterval valt ziet er schoon uit. Voor de plaatselijke bevolking is het te drinken, omdat die mensen aan het water gewend zijn. Wij zijn geadviseerd om niet van het water te drinken, omdat onze weerstand wellicht niet bestand is tegen dit water.

Foto 63

Deze foto laat de waterval van dichtbij zien. Voor alle duidelijkheid: Ik ken de jongen en het meisje op de foto niet. Ze waren toevallig daar toen ik de foto nam.

Foto 64

Hier zit ik op een van de rotsen van de Irene waterval. Omdat het toen wekenlang niet had geregend viel er niet zoveel water vanaf de waterval.

Foto 65

Deze foto is genomen tijdens de afdaling naar de Leo waterval. Helaas is de waterval bijna niet zichtbaar op deze foto. Wat ik me nog herinner is het aangename geluid van het stromende water, dat naar beneden valt.

Foto 66

De Leo Val ligt op een hoger niveau dan de Irene Val. Het water, dat is gevallen vanaf de Leo Waterval, stroomt verder via een kreekje naar de Irene Waterval.

Foto 67

Deze foto is genomen toen we terug waren van de tocht naar de watervallen. Ik zal mijn dag op de Brownsberg herinneren als een geweldig mooie dag.

Foto 68

Het uitzicht over het stuwmeer is beter in de middaguren dan 's ochtends. De vriend van mij, die hier op de foto staat, houdt het hek vast, maar leunt er niet op.

Foto 69

Deze foto geeft een overzicht van de apen in Suriname. "Japi japi foe Sranan" betekent: Apen van Suriname.

De getoonde apen op de foto zijn van links naar rechts en van boven naar beneden:

  • red-handed tamarin, "saguwintje" (Saguinus midas midas)
  • white-faced saki, "wanaku" (Pithecia pithecia)
  • squirrel monkey, "monkimonki" (Saimiri sciureus)
  • brown capuchin, "keskesi" (Cebus apella apella)
  • bearded saki, "bisa" (Chiropotes satanas chiropotes)
  • weeper capuchin, "bergi keskesi" (Cebus nigrivittatus)
  • spider monkey, "kwata" (Ateles paniscus)
  • red howler monkey, "babun" (Alouatta seniculus)

Voor meer informatie over deze apen verwijs ik naar de Engelstalige informatie van Stinasu, de Stichting Natuurbehoud Suriname.

Paramaribo deel 4

Foto 70

Deze foto is genomen op de Heiligenweg. Het gedeelte van de straat waar deze gedenksteen staat is hernoemd naar Kodjo, Mentor en Present pren. Vertaald betekent dit: Kodjo, Mentor en Present plein. Deze drie slaven waren ontsnapt en hebben geprobeerd een opstand tegen de slavernij op te zetten. De tekst op de gedenksteen luidt als volgt:

Present, 20 jaar, geboren in Suriname
Kodjo, 30 jaar, geboren in Afrika
Mentor, 20 jaar, geboren in Suriname

Deze verzetsstrijders werden hier levend verbrand op 26 januari 1833

Onthuld d.d. 26 januari 2000 door:
De voorzitter Feydrasi, Afrikan Srananman Iwan R. Wijngaarde
De minister R.O., Y. Ravales - Resida
Voorzitter Naks, E. Baarn - Dijksteel

De plek waar deze slaven zijn verbrand is midden in het centrum van Paramaribo, vlakbij de Suriname rivier. De onderdrukkker heeft ze gestraft op een centrale plek om een voorbeeld te stellen om te laten zien wat er met je zou gebeuren als jij iets vergelijkbaars deed. Wreed he?

Aan de andere kant van dit plein is een stanbeeld te vinden van Mahatma Gandhi. Het valt niet te ontkennen, dat dit een indrukwekkende man voor de gehele wereld is geweest. Suriname heeft een band met India en Gandhi, omdat ongeveer 30% van de inwoners van Suriname voorouders hebben uit India. Nadat Indira Gandhi in 1984 was vermoord is één van de belangrijkste wegen in Suriname, de pad van Wanica, hernoemd naar haar: De Indira Gandhi weg. In de volksmond wordt echter nog vaak over de pad van Wanica gesproken. Deze weg leidt van Paramaribo naar de Johan Adolf Pengel luchthaven te Zanderij.

Foto 71

De Van 't Hogerhuysstraat is een hoofdstraat in het Zuidelijke deel van Paramaribo. Deze straat voert naar de Martin Luther King weg, beter bekend onder de naam "de Highway". De Highway gaat naar Paranam. Het blauwe bord naast de straat lijkt heel erg op een Nederlands ANWB bord. Dit bord geeft de richtingen Mungo (Moengo), Albina, Paranam en Zanderij, waar de Johan Adolf Pengel Luchthaven te vinden is, aan. Zoals te zien is op de foto heeft Suriname links verkeer. Er wordt aan de linkerkant van de weg gereden en om die reden geeft het bord aan, dat de rotonde aan de linkerkant gepasseerd moet worden.

Foto 72

Als je rijdt over de weg, die de oprit van de Jules Wijdenbosch brug is, merk je dat Suriname heel veel geld heeft geïnvesteerd in de brug en alles wat eromheen is, zodat het er allemaal goed uitziet.

Commewijne - Nieuw Amsterdam

Foto 73

Nieuw Amsterdam is een stadje aan de samenloop van de Commewijne rivier en de Suriname rivier in het district Commewijne. Het is uiteraard genoemd naar de Nederlandse hoofdstad Amsterdam. Dit is iets wat vaker gebeurde in het koloniale tijdperk. New York heeft ooit New Amsterdam geheten en in Guyana is er tegenwoordig nog steeds een stadje met de naam New Amsterdam te vinden.

Foto 74

Commewijne was een district met vele plantages. Er was een suikerfabriek, dat suiker maakte van de suikkerriet. Suikerriet was één van de vele dingen, die geteeld werden op de plantages.

Foto 75

Het openlucht museum in Nieuw Amsterdam heeft een verzameling van allerlei machines. Deze apparaten herinneren aan vroeger, maar in sommige gevallen is het niet duidelijk waar de machines voor zijn gebruikt.

Foto 76

Het openlucht museum in Nieuw Amsterdam, Commewijne is interessant om te bezoeken. Zelfs al ben je bekend met de geschiedenis van Suriname is het interessant om de overblijfselen van vroeger te zien om een in indruk te krijgen van hoe de dingen waren tijdens het koloniale tijdperk.

Foto 77

Palmbomen zijn altijd leuk om te zien. De kleine bomen onder de palmboom zijn bacove bomen. Bacoves zijn kleine bananen. Suriname heeft veel soorten bananen. Er zijn bananen, die je zo kunt eten en er zijn bananen, die eerst gekookt moeten worden, voordat ze opgegeten kunnen worden. In deze twee groepen bananen zijn er ook nog onderverdelingen.

Foto 78

Het kanon in deze foto is overgebleven van het vroegere Suriname. Denk dan aan de 17e en 18e eeuw. Het is waarschijnlijk in die tijd ook daadwerkelijk gebruikt.

Foto 79

Het openlucht museum is gesitueerd op de plek waar vroeger het Fort Nieuw Amsterdam stond. Dit fort werd gebruikt om Suriname te verdedigen en om die reden zijn er nog kanonnen uit die tijd te vinden op het terrein van het museum.

Foto 80

Dit is vlakbij de plek waar de Suriname rivier en de Commewijne rivier samenvloeiien. Samen monden zij in de Atlantische Oceaan. Door de stroming van het water zijn delen van het land afgeslagen en is de weg beschadigd geraakt. De weg is dan ook verlegd op deze plek.

Foto 81

De Jules Wijdenbosch brug heeft een mooi effect in de schemering. Suriname ligt vlakbij de evenaar. Paramaribo ligt op zes graden noorderbreedte. Om die reden gaat de zon in Suriname altijd rond dezelfde tijd (ongeveer 7 uur 's avonds lokale tijd) onder en duurt de schemering ook niet zo lang. Binnen 20 minuten verandert het in Suriname van helder licht naar compleet donker.

Foto 82

Deze foto is op een mooie avond genomen en de combinatie van de brug met de hemel op de achtergrond is prachtig. Men zegt, dat een mooie zonsondergang een mooie volgende dag belooft en in dit geval was dat zeker waar.

Kort uitstapje naar Lelydorp - Wanica

Foto 83

Dit is een klein huis aan de Van Hattemweg. Deze weg is in de buurt van Lelydorp. Leydorp is de hoofdplaats van het district Wanica. Lelydorp, dat eerst Kofi-Djompo heette, is genoemd naar de Nederlandse ingenieur Cornelis Lely, die bekend is van de beroemde Zuiderzeewerken in Nederland. Ir. Cornelis Lely is gouverneur van Suriname geweest van 1903 tot 1905.

Terug in Paramaribo

Foto 84

De doopruimte van de St. Petrus & Paulus Kathedraal te Paramaribo is te vinden in de rechterhoek achter in de kerk. De reden, dat de doopruimte in oude kerken achter in de kerk is, heeft te maken met het geloof van vroeger, dat iedere persoon is geboren met de erfzonde en dat de doop de enigste manier is om van deze zonde verlost te worden. De doop wordt gedaan in een aparte kamer om de zonden weg te houden van de kerk en om de nieuwe gelovige letterlijk de kerk in te kunnen dragen.

Foto 85

Ik ben in 1975 in de St. Petrus & Paulus Kathedraal gedoopt. Dit doopvont bestond al in 1975, dus dit doopvont is ook voor mijn doop gebruikt.

Foto 86

De St. Petrus & Paulus Kathedraal is het grootste houten gebouw in dit deel van Zuid-Amerika. Zoals te zien is op de foto is bijna alles in de kathedraal van hout gemaakt.

Foto 87

In de jaren '70 van de vorige eeuw is de kathedraal gerenoveerd, maar tijdens die renovatie zijn er fouten gemaakt. Als gevolg daarvan is de constructie niet erg betrouwbaar en moet de kathedraal nogmaals gerenoveerd worden. De kathedraal is geplaatst op de wereld monumentenlijst en een speciaal fonds is opgericht om de renovatie te kunnen bekostigen.

Foto 88

In veel Rooms-Katholieke kerken staan er standbeelden. Mensen denken vaak, dat de kerkgangers deze standbeelden aanbidden, maar dat is niet waar. Het beeld heeft ongeveer dezelfde betekenis als het bewaren van een foto van een vriend of geliefde. Dit hoeft niet per sé te betekenen, dat je die persoon aanbidt.

Foto 89

Het uitzicht vanaf de torens van de kathedraal is mooi. Op deze foto is de noordkant van Paramaribo te zien. In de rechter bovenhoek is een straat te zien. Deze straat is de Prins Hendrikstraat, genoemd naar de man van de overleden Nederlandse Koningin Wilhelmina. Als klein kind heb ik een paar jaar in deze straat gewoond.

Foto 90

De foto's 90 en 91 tonen huizen in de buitenwijken van Paramaribo. Vele mensen zijn arm, maar vele andere kunnen het zich permitteren om in aangename huizen te wonen. Soms is dit heel raar om te zien, want veel huizen zijn erg indrukwekkend en het is dan overduidelijk te zien, dat er rijke mensen wonen, maar zodra je verder kijkt dan de hekken rondom dergelijke huizen, zie je de armoede, omdat de straat waaraan het huis staat versleten of zelfs kapot is.

Foto 91

De huizen in de buurten Rosenberg en Bel-Air zijn redelijk duur en goed onderhouden. Wat wil je ook anders van een buurt met de naam Bel-Air? Denk maar aan de beroemde buurt Bel-Air in Los Angeles, Californië in de Verenigde Staten. De Surinaamse week Bel-Air ligt achter de vrij bekende Johannes S. Mungra straat. Dhr. Mungra was een belangrijke man voor de Surinaamse geschiedenis en om die reden is een belangrijke straat naar hem genoemd.

Foto 92

De President Jules Wijdenbosch brug gezien vanaf Paramaribo, Beekhuizen. De brug is genoemd naar de president, die het heeft laten bouwen, maar volgens mij zou de "Suriname Brug" een betere naam zijn geweest, omdat de brug is gebouwd over de Suriname rivier en omdat het de belangrijkste brug van Suriname is. De brug is geopend in mei 2000.

Foto 93

De aannemer, die deze brug heeft gebouwd, is het overbekende Nederlandse bedrijf Ballast Nedam. Velen zien de brug als iets slechts, omdat Suriname een hoge prijs heeft moeten betalen om de brug te laten bouwen, maar dit moet gezien worden als een investering. Meerzorg is het dorpje aan de overkant van de rivier. Dit plaatsje zal zich veel sneller ontwikkelen, omdat de afstand met Paramaribo zoveel kleiner is geworden. De waarde van de grond aan de overkant van de rivier is al enorm gestegen en deze ontwikkeling zal zich voortzetten.

Foto 94

Dit is een huis in de buurt Tourtonne 3. Dit is een buurt waarin redelijk mooie huizen staan. Deze buurt ligt niet te ver van het stadscentrum. Vanuit deze buurt leiden er twee hoofwegen naar het centrum: de Tourtonnelaan en de Wilhelminastraat, genoemd naar de overleden Nederlandse Koningin Wilhelmina.

Foto 95

Dit is een hoek in de woonkamer van het huis op de vorige foto. Veel mensen in Suriname beschikken over een televisie en Suriname heeft ook een aantal televisie stations, maar de meeste mensen brengen hun avonden buiten door, omdat de de buiten temperatuur in de avonduren erg aangenaam is.

Foto 96

In Suriname zijn er eigenlijk alleen maar losstaande huizen. Ieder huis heeft dus tenminste een kleine tuin. Veel mensen hebben een voor- en een achtertuin. Dit is mogelijk, omdat er ongeveer 425.000 mensen wonen in een land met een oppervlakte van 163,820 vierkante kilometer. Om een idee te geven: Suriname is vijf keer zo groot als Nederland en heeft een bevolkingsgrootte, die ongeveer iets meer dan de helft van de bevolkingsomvang van Amsterdam is.

Foto 97

De straat aan de rechterkant van de foto is de Copernicusstraat. Aan de linkerkant van de foto is de Jan Steen straat te zien, genoemd naar de beroemde Nederlandse schilder Jan Havickszoon Steen, die leefde in de 17e eeuw. De buurt waar deze straten liggen is ongeveer 20 jaar oud.

Foto 98

Dit is een traditioneel huis op het terrein van 's Lands Hospitaal. Het huis laat zien hoe de huizen werden gebouwd en heeft veel overeenkomsten met oude Nederlandse huizen.

Foto 99

Dit is een foto van 's Lands Hospitaal. Dit hospitaal is te vinden aan de Graven straat. Het is één van de oudste ziekenhuizen van Suriname. Ik ben in 1974 in dat hospitaal geboren. Het hospitaal is op dit moment nog steeds in gebruik.

Foto 100

Dit is de bovenkant van de Rosa Kerk aan de Prinsenstraat. Zie ook de beschrijving van de volgende foto.

Foto 101

De kerk op deze foto heet de Rosa Kerk. Daar de Kathedraal in Paramaribo op dit moment niet gebruikt kan worden, wordt deze kerk als Kathedraal gebruikt totdat de Kathedraal is gerenoveerd. Toen ik een jaar of 8 was heb ik in deze kerk mijn eerste Heilige Communie gedaan. Ik ben Rooms - Katholiek. Deze kerk is te vinden aan de Prinsenstraat.

Foto 102

Dit is de bovenkant van de St. Petrus en Paulus Kathedraal. De Kathedraal was gebouwd tussen 1883 en 1885, omdat de eerste grote kerk in Suriname was vernietigd in de grote brand in Paramaribo van 1821 en de mensen daarna een nieuwe kerk wilden hebben. De torens zijn op een later tijdstip aan het begin van de 20e eeuw geplaatst bovenop het schip. Het is mogelijk om een rondleiding te krijgen door de Kathedraal. Toen ik er was kon je de Kathedraal iedere maandag, woensdag en vrijdag bezoeken om 10.00 AM. Een hele aardige man vertelt je dan over de geschiedenis van de Kathedraal en leidt je dan rond door de kerk. Het is ook toegestaan om de toren te beklimmen. Het uitzicht vanaf de toren op Paramaribo is ook aangenaam.

Foto 103

Dit is de St. Petrus en Paulus Kathedraal, ookwel bekend als de Kathedraal daar het de enigste Kathedraal is in Suriname. Suriname heeft dan ook maar één bisdom. In de koloniale tijd viel Suriname onder het Nederlandse bisdom Haarlem. De Surinaamse kathedraal is helemaal van hout gemaakt. Het is dan ook het grootste houten gebouw van dat deel van Zuid-Amerika. In 1975 ben ik gedoopt in deze kathedraal. De kathedraal is te vinden aan de Gravenstraat, niet ver van het Onafhankelijkheidsplein en ook in de buurt van het Kerkplein.

Foto 104

Dit is de straat die loopt van de Gravenstraat naar het Kerkplein. Deze straat heet de Noorderkerkstraat. Naast de Kathedraal staat een indrukwekkend gebouw van de Surinaamse bank. Helaas staat er geen foto van dit gebouw op deze pagina's. Op het Kerkplein staat een standbeeld van Simon Bolivar, een man die erg belangrijk is geweest voor geheel Zuid-Amerika.

Foto 105

De St. Petrus en Paulus Kathedraal is te vinden aan de Gravenstraat naast de Surinaamse bank. De overleden Nederlandse missionaris Petrus Donders ook bekend als Peerke Donders ligt begraven in de Kathedraal. Deze belangrijke man leefde in de 19e eeuw en werkte in Batavia, dat ligt in het binnenland van Suriname. Hij hielp en verzorgde lepra patiënten. Toen hij in 1887 stierf is hij begraven op de lokale begraafplaats te Batavia, Saramacca - Suriname. In 1900 is zijn lichaam opgegraven en verplaatst naar de Kathedraal te Paramaribo. In 1982 is Petrus Donders door Paus Johannus Paulus II zalig verklaard.

Foto 106

De domineestraat is één van de bekendste winkelstraten in het centrum van Paramaribo. Links van het midden van de foto is het Krasnapolsky Hotel.

Foto 107

Eén van de bekendste parken in Suriname maar zeker van Paramaribo is de Palmentuin. Dit parkje dankt haar naam aan het feit, dat er vele palmbomen in staan.

Foto 108

Dit is een foto van de Kleine Combé weg, vlakbij het Fort Zeelandia. De huizen achter de struiken zijn traditionele huizen, die waren bewoond tijdens de slavernij. Het waren de huizen van plantage bezitters en andere mensen met slaven.

Foto 109

Dit is het beruchte Fort Zeelandia. Het is erg berucht, omdat er in de 19e eeuw vele gruwelijkheden hebben plaatsgevonden. Tegenwoordig is het een museum. Het Fort ligt aan de Suriname rivier. Het water aan de rechterkant van de foto is de Suriname rivier. Aan de rechterkant van de foto is een standbeeld van wijlen Koningin Wilhelmina te zien, dat uitkijkt over de Suriname rivier.

Foto 110

Dit is een foto van het standbeeld van Koningin Wilhelmina. Voordat Suriname in 1975 onafhankelijk werd stond dat beeld op het Gouvernementsplein, dat tegenwoordig het Onafhankelijkheidsplein heet. Tegenwoordig staat op de plek waar het beeld van Koningin Wilhelmina stond het beeld van Johan Adolf Pengel. Dhr. Pengel overleed in 1970 en is een erg belangrijke man geweest voor de Surinaamse geschiedenis.

Foto 111

Een foto van de Waterkant. Deze straat loopt langs de Suriname rivier en ligt vlakbij het Onafhankelijkheidsplein. De Waterkant is de bekendste straat van Suriname. De Surinaamse portal website Waterkant Net is genoemd naar deze straat.

Johan Adolf Pengel Luchthaven - Zanderij

Foto 112

De vertrekhal van de Johan Adolf Pengel Airport ookwel bekend als de Luchthaven Zanderij. De luchthaven is vlakbij het dorpje Zanderij. Achter het raam op de achtergrond van de foto is het K.L.M. Boeing 747 vliegtuig, dat mij terug heeft gebracht naar Nederland, te zien. Toen ik Suriname verliet voelde ik gewoon, dat Suriname een deel van me is en dat het nooit meer 15 jaar mag duren voordat ik terugga naar Suriname.

Neem contact op met Peter Troon: pajtroon@dds.nl.
ICQ-Nummer: #3900785.

Deze pagina: Copyright © 2001 Peter A. J. Troon

Let op: Deze pagina is onderdeel van de Peter Troon Site.